به طعنه گفت به من: روزگار جانکاه است
به من! که هر نفسم آه در پي آه است

در آسمان خبري از ستاره من نيست
که هر چه بخت بلند است عمر کوتاه است

به جاي سرزنش من به او نگاه کنيد
دليل سر به هوا بودن زمين ماه است

شب مشاهده چشم آن کمان ابروست!
کمين کنيد که امشب سر بزنگاه است

شرار شوق و تب شرم و بوسه ديدار
شب خجالت من از لب تو در راه است

موفق باشي